7 Şubat 2011 Pazartesi

Into the life!

Tut deyince yut anlayan bi karakter oldugumu daa babam soylemeden ben annamistim zaten ama sizler de anlamis oldunuz iyi oldu. "Run Forest Run", "Stop Forest Stop"yane..e napiim yazdikcasi yazasim gelio, aman masallah deyin, en son Newsweek icin, en bi cok sevdigim canim arkadasim Burcu'nun seyahatim suresince devam ettirdigi iki yillik mucadelesinin sonrasinda yazdigim Kambocya anilarindan soora elimi kipirdatmamistim zahar. Bakh o da ayri bi trajikonik hikayedir. Neyse annatmiicam ama annayanlar annadi onu zaten :)) Bu arada Newsweek Turkiye de kapatildi malumunuz, acaba diyorum bana yapilan buyu mu yakti onca kisinin basini da, hani onca zaman sen dur dur, en sonunda ikinaraktan bi yazi yaz, akabinde de koskoca dergi kapatilsin, olacak is diil, saka gibi! Ozur dilerim Burcu :(

Yaaf ben bi kahve yapip geliorum, zabahin yedisi oldu, gram uyumadim yine, yavastan bunyeye uyku basio, ki hic hos diil, kararliyim bugun felegin cemberini kiriyorum, artik bu gece dokuz dedi mi, bebekler gibin misil misil uyurum, yarin sabahta normalde yattigim bu saatlerde kalkio olurum Shiva'nin izniyle :) Hemen geliorum! Gerci acik daa mi beklesem acaba kahve icin dedim simdi, cunku annem birazdan kalkar birlikte mi iceriz acaba Turk Kahvelerini?? Son dort gundur su ani yakaliim diorum nitekim, hem seviyorum annemle sabahin ilk saatlerinde basbasa ictigimiz kahve hallerini, hem de o ana kadar dayanabilirsem daha da tum gunu uyumadan gecirebiliorum herhalde kahvenin verdigi bi baslangic enerjisiyle.. Ben dayanamadim gittim kaave yaptim kendimee, oggh gun de tumden aydinlandi nerdeyse, arka planda Monica Molina'nin billur gibi sesi veeee sigara, evet evet sigara :)) Zaten bu sevincimi sizlerle paylasabilmek icin baslamistim bu yazima :) Meger son uc saattir tum o kivranmalarim bosunaymis, meger benim tedarikli annemin zulada hic acilmamis bi paketi daha varmis.. acaba diye soyle bi cantasini kontrol edince ahaa dedimm, guzel annem seviyorum seni :)) simdi yazmaktan daha bi keyif aliorum nedense, kendimi boole cok pis guzel hissediorum, valla coluk cocuk okursa cok yazik, yiziiiiiiiikkk :) sanki acayip bi sigaraya ozendirme politikasiymis gibi, oysa ki tumden beni pirzevkiligim iste, artik neye oykunuosamm di mi, hicc?? Ama gercekten sigara tiryakisi yazan cizen adamlar bilirler ne menen bi hissiyattir, bu keyfi sigarayla tamamlama luksu :) konustukca batiorum galiba :S Annem uyandi hemen blonkumun sevinci paylastim kendisiyle..eyi eyii..

Hee ne dioduk sigara :) Gecenlerde Bahadir'la bulustuk, kahve icelim die, epey olmustu gorusmeyeli, haliyle bihaberdi noluo ne bitio hayatimda, hani surekli bi gitmeler, gelmeler, nedir olayim merak ediodu, iste ben basladim hevesli hevesli anlatmaya, onlar bunlar, projeler, bu boyle sakin sakin dinledi. Sonra en bi dostu icin endiselenen adam edasiyla "Cik!"dedi. "Olmamis bacim, bi yerlerde bi seyler eksik kalio hala, bi yerlerde bi hata yapiomussun, en onemli seyi atliomussun gibi gelio bana." Nedir dedim ona, onumden bi paket sigarami aldi, "Hade diosun ya para pul onemli diil, yap bakalim bunsuz, yapabilio musun?" Evet abi dedim kendimden en bi emin halimle, istedigim seyleri hayata gecirebilmek icin onsuz kalmam gerekiorsa, ona da varim. Soora da butun bi gece sigarasizim diye hayiflandikca, o cok net an geldi gozumun onune surekli.

Aslinda Bahadir'a anlatmaya calistigim sey, tabi ki de paranin tam olarak onemsiz oldugu, benim de parasiz yapabilecegim degildi. Sadece maddi dunyanin illuzyonlari uzerine kurulmus hayatlarin, goz ardi ettikleri asil gercegeydi vurdugum dem. Oysa insanin gercekten istedigi hayati yasamasina engel olan tek sey yine kendisiydi. Ayrica nie olmasindi Alexander Supertramp sadece bi efsane diil, bu topraklarda da kanli canli timsali olan bir yasam sekliydi en bir takdire sayan cesurluguyla. 'Into the Wild' diil 'Into the Life' dien Hasan Soylemez, bisikletiyle ciktigi bes kurus parasiz Anadolu seyahatinde, hem varolabilmis hem de varedebilmisti nihayetinde. Gercekten acayip imrendim, acayip kiskandim iste... Hayatta tutunacak cok daha onemli degerler var, hepimizin korktugu, kactigi, gormezden geldigi, unuttugu, unutturdugu kendince degerlerinden bahsediorum, hep keske demelere vesile olan. Yoksa tabiki de herkesin tuttugu kendine :) Ama guvenme malina bir kivilcim yeter demis iste birileri zamaninda, kapanmicak dergi, batmiicak holding yoktur, ay cok acii :((

Neyse ben daha sozu uzatmiorum zaten, Mevlana demis kardesim;

Gunese yuzunuzu donun ki, golgeniz ardinizda kalsin. Ancak sirtinizi gunese donerseniz, golgenizi onunuze almis olursunuz ki, omur billah o golgeyi yakalayamazsiniz, hep pesi sira savrulup gidersiniz..

yani tam olarak buna yakin bi sey demis iste :)
Ne diim isiginiz daim olsun,vay golgelerin pesinde kosanlarin haline...

isik ve sevgiyle!

www.hasansoylemez.com

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder